یکی از مسائل مربوط به بعد معنوی انسان ها، مساله احترام و آبروی فرد است. احترام به آبروی شخص، امری عقلانی و فطری است که اسلام نیز بر آن تاکید بسیار کرده است.  در معارف دینی اسلام آبروی مومن مانند خون او توصیف شده است. هتک حرمت افراد به وسیله قذف یا هر وسیله دیگر، موجب وارد شدن صدمات معنوی و سبب آزار و اذیت آنان می شود که در هر حال موضوع حرمت واقع شده است. پیامبر اسلام(ص) می فرمایند:  

    «کسی که مسلمانی را اذیت کند، مرا اذیت کرده و اذیت کردن من اذیت کردن خداست و چنین کسی در تورات و انجیل و قرآن لعنت شده است».[1]

قرآن کریم در آیات 4، 5، 23 و 24 سوره مبارکه نور، قذف را حرام اعلام کرده است. بر اساس ماده 139 قانون مجازات اسلامی «قذف نسبت دادن زنا یا لواط است به شخص دیگری». و بر اساس ماده ۱۴۰«حد قدف برای قذف‌کننده مرد یا زن هشتاد تازیانه است.»

با توجه به اینکه نظر اکثر فقها بر این است که قذف کتبی نیز قذف محسوب می‌شود،[2] می‌توان گفت امکان تحقق قذف از طریق رایانه وجود دارد؛ مثل اینکه شخصی با دیگری در گفت و گوی اینترنتی(چت) به طرف مقابل نسبت زنا یا لواط دهد، یا با ارسال ایمیل، صاحب ایمیل یا دیگری را به زنا و لواط متهم کند. همچنین است پخش فیلم آنلاین در اینترنت و ارسال عکس یا کاریکاتور که به صراحت بر اتهام زنا یا لواط دلالت کند. در این مثال ها چنانچه شرایط تحقق قذف وجود داشته باشد، قذفِ موجب حد، تحقق می‌یابد.[3] بنابراین از منظر فقهی و حقوقی نسبت صریح لواط یا زنا به شخصی در فضای مجازی به هر شکل که باشد حرام و دارای مجازات 80 ضربه شلاق است.

[1] - ارشاد حسینی و وزیری، 1392.

[2] - ر.ک:گنجینه استفتائات قضایی، 1390، س51368 و 9016.

[3] - بای و پور قهرمانی، 1388(ب)، ص277.