امام علی(ع) درمورد امانت در یک جملة کوتاه امانت دار بودن را در کنار ايمان قرار می دهد و می فرماید:«ایمان ندارد كسى كه امانتدار نيست».
امام علی(ع) یکی از ویژگی های باتقوایان را امانت داری و محافظت از آنچه خداوند به آنها امر کرده میداند و می فرماید:« ...لا يضيع ما استحفظ...؛ پرهيزگار آنچه را به او سپرده‏اند ضايع نمي‏کند».
هر که امانت را سبک بشمارد و خود را در وادي خيانت قرار بدهد، و خود و آيين خود را از آن پاک نگرداند، در دنيا خود را خوار زبون و پست و رسوا گردانيده و در روز واپسين خوارتر و رسواتر خواهد بود، و به راستي که بزرگترين خيانت، خيانت به امت، و زشت ترين دغلکاري، دغلکاري زمامداران است».
زمامداری و مدیریت، به عنوان مظاهر و مراتب ولایت و امامت، از امانت‏های خاص است. مدیران و حاکمان قبل از هر چیز باید به این اصل باور داشته باشند و نگرش خود را بر این بنیاد استوار سازند.
نگرشِ امانتی در باب زمامداری و مدیریت، هم به دلیل اثرگذاری گسترده آن و هم از جهت مسائل روان‏شناختی مربوط به آن، از اهمیت خاصی برخوردار است؛ زیرا حبّ ریاست از غرایز سرکش و از دام‏ های شیطانی و وسوسه ‏های رهزن است و از سوی دیگر، قدرت می‏تواند زمینه‏ساز تولید آسیب‏ها و آفت‏ های فراوان فردی و اجتماعی شود.