نهج البلاغه که به حق برادر قرآن لقب یافته، اقیانوس بیکرانی است که هیچ فرزانهای تاکنون جرئت ادعای کشف گهرهای نهفته در ژرفای آن را به خود نداده است. مگر نه آن که سطر سطر این کتاب، فوق کلام مخلوق و دون کلام خالق است! پس همان بهتر که در آستان کرامند آن به احترام و ادب، بنده وار زانو زنیم و به جرعه نوشی گهگاه از رحیق مختوم معارف آن که به بیان و بنان اندیشمندان چهره مینماید، خرسند باشیم.
اگرچه طبیبان جسم، برای دردهای ابدان، داروهای شفابخشی تلخ و شیرین مهیا دارند و به چاقوی جراحی، عضو فاسد و تودههای سرطانی را قلع و قمع میکنند، اما این همه بیماریهای نوپدید روحی و دردهای کهن نفوس انسانی را به که باید گفت؟ کدام طبیب حاذقی است که قبل از هر چیز بیمارش به وی صد در صد اعتماد کند و او نیز داروهای تجویزیاش صددرصد تأثیر گذارد، جز علی بن ابی طالب(ع).
در اثر حاضر، دردهای نفوس انسانی و ناهنجاریهای اخلاقی جوامع بشری را به محضر شریف امیرمومنان(ع) در نهج البلاغه عرضه داشتهایم؛ دردهایی که گاه ریشهدار و دیرپایند. امید که شما خوانندگان ارجمند نیز از نسخههای شفابخش علوی بهرههای معنوی برگیرید.
«اخلاق کاربردی با تاکید بر نهج البلاغه» ضمن هفده درس شما را با موضوعاتی چون «اسراف»، «هوای نفس»، «وفای به عهد»، «وحدت و همبستگی»، «عفو و گذشت»، «ظلم ستیزی و عدالت طلبی»، «خشم»، «امانت داری»، «اصلاح ذات البین»، «وحدت و تفرقه»، «بیماریهای قلب(ریا، کینه و طمع)»، «اخلاق در خانواده»، «اخلاق و مسئولیتهای کارگزاران»، «اخلاق محیط زیست» و «اخلاق در فضای مجازی» آشنا میکند و راههای برون رفت از معضلاتی چون «اسراف»، «خشم»، «ریا»، «کینه»، «طمع» و «تفرقه» را در مییابید.
اگرچه غرض اصلی در این کتاب، سخنان مولا در نهج البلاغه بود، اما گاه به مقتضای مطلب و به جهت افاده بیشتر، از دیگر سخنان حضرت در منابع دیگر و نیز از گهرگفتههای سایر حضرات معصومان(ع) به عنوان مویّد در اثنای مطالب استفاده شده است.
در پایان از همه عزیزانی که در به ثمر نشستن این پژوهش بنده را یاری نمودند صمیمانه تشکر و قدردانی مینمایم.
عابدین سیاحت اسفندیاری
تابستان 1395