اصل برائت کيفري (فرض بي‌گناهي) در نظام حقوقي ايران

دکتر قاسم نصر

دکتر مریم ابن تراب

چکيده

برائت کيفري که از آن به "فرض بي‌گناهي" نيز ياد مي‌شود؛ از جمله امتيازات و حقوقي است که به فرد متّهم يا مظنون در مقابل مدّعي، تعلق مي‌گيرد. با اين وصف که فرد متّهم تا زماني­که جرم او در دادگاه صالح، اثبات نگردد؛ بي‌گناه محسوب مي‌شود. اصل برائت کيفري، امروزه در دنيا، امري شناخته شده و در قوانين بين‌المللي و داخلي بسياري از کشورها، گنجانده شده است.

قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران نيز در اصل37، بر اين اصل، تأکيد کرده است." اصل، برائت است و هيچ كس از نظر قانون، مجرم شناخته نمي­شود؛ مگر اين كه جرم او در دادگاه صالح، ثابت گردد."

در اين تحقيق، تلاش شده تا اصل برائت کيفري در حقوق ايران، مورد بررسي دقيق، قرار گرفته و جايگاه آن، روشن شود.

اين تحقيق، نشان مي‌دهد که اصل برائت کيفري در حقوق ايران، دچار تضييقاتي است که نه تنها نيازمند تغييرات قانوني؛ بلکه نيازمند تغيير نگاه ما به فقه، به مثابۀ حقوق است!

واژگان کليدي: اصل برائت کيفري، مباني اسلامي، مباني عرفي، اصل سي و هفتم قانون اساسي، فرض بي‌گناهي

واژگان کليدي: اصل برائت کيفري، مباني اسلامي، مباني عرفي، اصل سي و هفتم قانون اساسي، فرض بي‌گناهي